جامعه در کل متشکل از افراد مختلفی است که در راستای بهبود زنده گی همدیگر فعالیت می
کنند، بعضی از افراد با سلامت جسمی که دارا می باشند نقش عمده ای در پیشرفت زنده گی خود و اطرافیان دارند ، اما بعضی از افراد دارای معلولیت هستند ، این افراد که به دلایل طبیعی و یا غیر طبیعی یکی از اعضای بدن خود را از دست می دهند برای عقب نماندن از جامعه تا حد توان خود فعالیت می کنند و در کنار دیگر افراد جامعه برای پیشرفت و بهبود زنده گی خود حضور فعال دارند .
اما مشکلات فراوانی در پیش روی این قشر از جامعه وجود دارد ، چه آن عده از معلولان که بر اثر عوامل طبیعی و خدادادی یکی از اعضای بدن خود را از دست داده اند و چه افرادی دیگری که در اثر عوامل غیر طبیعی مانند جنگ مجبور به قبول معلولیت شده اند .
در کل تمام افراد معلول در جهان احتیاج به توجه ویژه جامعه و بخصوص دولت دارد زیرا این قشر از جامعه ، از یک سو با مشکل نبود یکی از اعضای بدن خود دست و پنجه نرم می کند و از سوی دیگر رفتارمنفی بعضی از افراد در قبال معلولین مشکل دیگری است که روح و روان این قشر را تحت تاثیر قرار می دهد .
یکی از وظایف اخلاقی وقانونی هر انسان است که به شخصیت افراد جامعه احترام بگذارند و به حقوق هیچ شخصی تعرض نکند . افراد دارای معلولیت نیز به عنوان عضوی از جامعه ما باید همیشه مورد احترام باشد و حتی توجه بیشتر به این قشر برای ما الزامی می باشد
برخی ازمعلولین در جامعه ما هنوز به آن باور نرسید اند که با افراد معمولی جامعه تفاوتی ندارند .و می توانند پابه پا در کنار دیگر افراد فعالیت نمایند.
اما سوالی که مطرح می شود این است که چگونه می توانیم این تفکر را به افراد معمولی جامعه بدهیم که اشخاص معلول نیزعضوی از همین جامعه هستند و حتی در بعضی موارد توانا تر از دیگر افراد عمل می کنند ؟
در قدم اول خود فرد معلول با باور داشتن به توانایی خود و ایستاده گی در مقابل بعضی از افکار منفی دست به کار شوند و با هدف و برنامه مشخص پای درعرصه کار و فعالیت بگذارند .اما این را هم نباید فراموش کرد که نقش دولت وفامیل های افراد معلول در این میان بسیار ارزنده و کلیدی می باشد .
متاسفانه دولت در قسمت معلولین توجه زیادی نداشته و تنها به همان دو هزار افغانی معاش ماهوار که برای این قشر در نظر گرفته است بسنده نموده . اما بعضی از معلولین در کشور مانند نابینایان با نبود کتابهایی با خط بریل از تحصیل باز ماندند که با وجود استعدادهای فوق العاده منزوی شدند و خود را جدا از جامعه حس می کنند .
خانواده ها نیز با تشویق و حمایت از معلولین خود در جامعه و با بها دادن به فعالیت های آنان در راه پیشرفت این قشر و با قبول کمک و همیاری ازآنان به برابری جامعه کمک های شایانی کنند .
اما همه این گفته ها چند موضوع را برای ما روشن می سازد که حضور معلولین در جامعه و پیشرفت آنان در کارهای محوله در گرو فعالیت ها و توجه خاص دولت ،تشویق فامیل ها برای حضور بهتر و پیشرفت در جامعه و همچنین فعالیت های نهادهای دفاع از حقوق معلولین درظرفیت سازی جامعه برای حضورهر چه بهتر این قشر می باشد .
دولت با فراهم ساختن زمینه تعلیم و اشتغال وهمچنین پیدا نمودن استعدادهای فوق العاده دراین قشر، تشویق وحمایت خانواده ها، فرصت برای حضور درمیادین مختلف سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی و ورزشی بوجود خواهد آمد و با روحیه ای که در آنها بوجود می آید حتما خواهند توانست به دستآوردهای بزرگی دست یابند .
نویسنده : قاسم عبداللهی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر