موضوع اساسي و مهم ديگري كه در ولايت نيمروز حائز اهميت است موجوديت تعداد زياد معتادين در اين ولايت است . طبق گفته مسول اداره كاهش تقاضاي مواد مخدر ، اكثر معتادين از ولايت نيمروز نيستند بلكه از ساير ولايات براي كار و يا هم براي عبور غيرقانوني از مرز به شهر زرنج مي آيند . وي مي افزايد 99 فيصد از افراد معتاد ، معتاديني هستند كه در داخل ايران معتاد شدند . حالا اين مسئله معلوم نيست كه آيا اين افراد عمدآ توسط افراد خاصي ، معتاد ميگردند يا اينكه اين مسئله در داخل ايران زياد است و يك امر عادي است. وضعيت معتادين در ولايت نيمروز بسيار اسف بار است ، وقتي از ايران رد مرز ميشوند ، هيچ پولي ندارند ، كرايه خود را ندارند ، جاي بود و باش هم ندارند ، و مجبورآ به قبرستاني در داخل شهر مي روند كه اكثر معتادين در آنجا بود وباش دارند.
به گفته مسولين ، يك تعداد ديگري از افراد كه رد مرز ميشوند در ابتدا سالم اند و اعيتاد ندارند اما وقتي بدون كار و بدون پول ميشوند دست آخر به اعتياد روي مياوردند و معتاد ميشوند .
بعضي هم توسط قاچاقبران معتاد ميشوند ، بدين ترتيب كه وقتي قاچاقبر مسافرين خود را از راههاي طولاني و صعب العبور حركت ميدهد ، در بين راه بخاطراينكه مسافرين وي ، سردي هوا و خستگي راه را احساس نكنند و سريع تر به راه خود ادامه دهند براي شان مواد مخدر ميدهد و اينها هم كم كم از همين رهگذر معتاد ميشوند .
از عوامل مهم اعتياد بخصوص در مناطق مرزي مهاجرت ، فقر و بيكاري است .
داكترزلمي مسول ديپارتمنت كاهش تقاضاي مواد مخدرولايت نيمروز ميگويد ، اين مركز يك مركز تدواي سرپايي است كه بيشتر كار مشوره دهي و اطلاع رساني به عهده دارد . در اينجا بستر وجود ندارد ، تدواي اين مركز بشكل داوطلبانه است يعني معتاديني كه مراجعه ميكنند به آنها كمك ميشود تا آهسته آهسته بوسيله دوا و كم كردن مواد ، ترك اعتياد كنند . وي مي افزايد : ماهانه در اين مركز ما بين 40 تا 50 نفر را ثبت و راجستر ميكنيم و به آنها خدمات رساني ميكنيم . البته بعدآ هم از طريق خانواده هاي افراد معتاد با آنها در تماس هستيم كه آيا دوباره معتاد شده و يا واقعآ ترك نموده اند .
ظاهرآ ،فيصدي زنان معتاد در ولايت نيمروز كم است و زنان كمتر به اين مركز مراجعه ميكنند ، اما شايد بعضي فاميل ها از ترس آبروريزي و افشاي مسئله نمي خواهند كه زنان به اين مركز بيايند ويا خود زنان جرئت اين كار را ندارند.
سري به قبرستاني زديم كه محل اصلي بود وباش معتادين در ولايت نيمروز است ، تعدادشان بسيار زياد بود اكثريت شان در صحبت هاي خود ميگفتند كه ما ميخواهيم ترك كنيم ولي در واقع جايي براي ترك وجود ندارد آنها ميگفتند وقتي كه يك معتاد بخواهد ترك اعتياد كند مريض ميشود و حتي به سختي ميتواند راه برود و حرف بزند ولي در اين مركز بستر وجود ندارد وبصورت سرپايي ادويه داده ميشود و اين راه حل درستي براي ترك اعتياد نيست ، از كجا معلوم كه اين فرد دوباره سراغ مواد مخدر نرود .
اين معتادين به گفته خودشان روز را كارگري ميكنند ( اگر كار مزدوري پيدا شود و كسي آنها را براي كار ببرد ) و از پول كارگري براي خود مواد تهيه كرده و دوباره شب به همان قبرستان رفته و شب را در آنجا بدون سرپناه به صبح ميرسانند . بعضي هم ميگفتند كه مجبوريم چيزي دزدي كنيم 
بعد آنرا بفروشيم و پول مواد مخدر خود را تهيه كنيم . هيچ كس نيست كه به اين افراد توجه كند ، حتي بعضي وقت ها افرادي كه به گفته معتادين ، لباس پوليس دارند مياييند و آنها را با خود ميبرند و كارهاي شاق را توسط آنها انجام ميدهند و نيز آنها را لت و كوب نموده و توهين و تحقير ميكنند.. بالاخره وضعيت معتادین در اين ولايت بسيار اسف بار است و احتياج به توجه جدي دارد .
والي نيمروز به اين عقيده است كه تا وقتي كه كشت كوكنار از افغانستان محو و نابود نشود اين معضل نه تنها در نيمروز بلكه در تمام ولايات وجود خواهد داشت . وي ميگويد اكثر جوان ها وقتي براي كار به ايران مهاجر ميشوند در برگشت ما مي بينيم كه اكثريت اين جوانها معتاد شده اند و زرنج اولين شهري است كه داخل آن ميشوند از همين خاطر آمار معتادين در اين ولايت زياد به نظر ميرسد. و اينها اكثرآ از ولايات ديگر افغانستان هستند . والي نيمروز مي افزايد ما بخاطر حل اين مشكل پيشنهاد كرديم كه حداقل يك شفاخانه سي بستر ايجاد شود كه اشخاص معتاد به آنجا مراجعه نمايند و در اين شفاخانه امكاناتي براي ترك اعتياد مساعد باشد و در كنار آن بايد يك عزم جدي و قاطع براي محو كشت ، پروسس و انتقال مواد مخدر در سطح ملي روي دست گرفته شود تا اين معضل بطور كلي از جامعه ما ريشه كن شود .
والي نيمروز در جواب سوالي مبني بر طرح انتقال معتادين به ولايات مربوطه شان گفت : هئيتي موظف گرديده تا اين افراد را شناسايي و تثبيت كند و ولايات مربوطه را مشخص نمايد تا افراد معتاد از طريق ترانسپورت به شكل رايگان به فاميل شان بازگردانده شوند.
اين بود گزارش خلاصه اي از وضعيت حقوق بشري مردم در ولايت نيمروز – شهر زرنج
تهیه کننده : سيدوحيد هاشمي مسول مركزمنابع ومطبوعات كميسيون مستقل حقوق بشر - هرات
با تشکر از کمیسیون مستقل حقوق بشر در هرات
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر