دوران حکومت طالبان در افغانستان تاریک ترین دوره برای قشر زن در کشور بود ، آنان با تحمل و صبرزیاد در این دوره و همچنین قبول مشکلات فراوان روزهای خود را سپری می کردند .
اما بعد از حکومت تاریک طالبان زنان موقف خودرا در جامعه رفته رفته پیدا نمودند و اهمیت وجود خود را به عنوان نیمی از پیکر جامعه ثابت کردند .
اما متاسفانه هنوز که هشت سال از شکست دوره تباهی زنده گی این قشر می گذرد باز هم شاهد بعضی از خشونت ها و بدرفتاری ها علیه این قشر مظلوم در جامعه هستیم .
متاسفانه در سال گذشته ما در افغانستان شاهد بیش از صد مورد خودسوزی در بین زنان افغان بودیم ، که علت های آن را می توان افسرده گی و مشکلات روحی و روانی در بین آنان حس کرد .اما این آمار نیز فقط گراف خودسوزی زنان را نشان می دهد ، عده ای زیاد دیگری از زنان در کشور به علت لت وکوب ، ازدواجهای اجباری و همچنین تجاوزات جنسی طعم تلخ زنده گی را می چشند و صدایشان را صرف بخاطر حفظ آبروی خود در گلو پنهان می کنند.
لت و کوب زنان در جامعه افغانی ما یک امر مرسوم و رایج بوده و این رسم سینه به سینه به آینده گان نیز رسیده است . و امروز ما شاهد آن هستیم که زنان به دلایل گوناگون از سوی بعضی از افراد در خانواده مورد لت و کوب قرار می گیرد و نیز حق گفتن چرا ؟ به آنان داده نمی شود .
تجاوزات جنسی نیز یکی از مشکلات بزرگ فرا روی خانواده های پاک و مظلوم است ، طوری که کمیسیون حقوق بشر افغانستان از آمار بلند تجاوزات جنسی در بین زنان و اطفال متاثر شده ، این امار را نسبت به سال گذشته بیشتر می خوانند .
اما سوالی که مطرح می شود این است که آیا نهادهای حقوقی که در این راستا کار می کنند تا چه حد در کار خود موفق بوده اند ؟
اکثر نهادهای حقوقی برای زنان در کشور هستند و در قسمت دادخواهی زنان کار می کنند و حتی قدم های مثبتی را نیز برداشته اند .حضور دختران در مراکز تعلیمی و همچنین ادارات می توان از دستآوردهای حکومت و این نهادها در جامعه کنونی ما نام برد، اما این به نظر کافی نمی آید .
به نظر می رسد با وجود نهادهای زیادی که در این راستا فعالیت می کنند هنوز زنان افغان بخوبی نتوانستند حقوق خود را درک کنند و با کار این نهاد ها بخصوص کمیسیون مستقل حقوق بشر آشنا شوند . این را هم نباید ندیده گرفت که تعصبات فامیلی در بین خانواده ها و همچنین رفتار ناشایست جامعه و دید منفی نسبت به حضور آنها یکی از عوامل دور ماندن زنان از این مراکز است .
همانطور که گفته شد زنان در ادوار گذشته مورد شکنجه روحی و جسمی فراوان قرار داشتند که امروز می توان اثرات آن را بر روی جامعه سنتی امروز دید . تعصبات فامیلی که از عمده ترین مشکلات زنان جامعه ما به شما می رود هنوز هم در بین بعضی از فامیل ها دیدده می شود .
زنی که مورد تجاوز جنسی قرار گرفته بود متاسفانه به علت تعصب فامیل آن و وجود پدیده ای به نام ننگ و آبرو پنهان مانده و هیچ نهاد ویا حتی حکومت از ان خبر نداشته و آن زن به علت مشکلات روحی و روانی در وضعیت مناسب به سر نمی برد .
زن دیگری در ولایت لقمان در سال گذشته خود را در محکمه این ولایت آتش زد که به گفته خود آن زن توهين و تحقير شدن وي توسط محکمه و نگاه تحقيرآميز به او باعث شده که دست به این کار بزند .
درست است که دولت و نهادهای مربوط در این زمینه دستآوردهای خوبی را داشته اند ولی این فعالیت ها نباید در همین جا خاتمه یابد بلکه این اقدامات به صورت گسترده و چشمگیر در سرتاسر کشور به صورت منظم و همه جانبه انجام شود .
استفاده از رسانه ها و همچنین بهره بردن از تبلیغات در مساجد در این زمینه می تواند کمک های زیادی برای کاهش خشونت علیه زنان در افغانستان داشته باشد وهمچنین اگر از همان دوره مکتب به تمام متعلمین مکاتب از عواقب خشونت ها در بین فامیل ها آگاهی هایی داده شود در طی چند سال آینده به میزان قابل توجهی کاهش خواهد یافت.
نویسنده : قاسم عبداللهی
۱ نظر:
سلام،
بروز هستم تشریف بی آورید.
ارسال یک نظر