اطفال جامعه افغانی قشری هستند که طی چندین دهه اخیر بیشترین آسیب جنگ ها ومصیبت های افغانستان متوجه حال آنها گردیده است.
درطول چند دهه اخیر ازاطفال درافغانستان به عنوان ارزانترین وآسانترین وسیله برای رسیدن به اهداف شوم قدرتمندان ومافیایی مختلف موردسو استفاده قرارگرفته است که این امر بزرگترین لطمات را بر روح روان وجسم تعداد زیادی از اطفال افغانستان گذاشته است.
درافغانستان کشوری که سالیان متمادی درجنگ وبی قانونی بسربرده است اطفال نیز هماننددیگراقشار جامعه ازحقوق اولیه خود هیچگاهی برخوردار نبوده وهمواره مورد ظلم ستم وبی مهری قدرتمندان قرار گرفته اند.
با آنکه افغانستان جزکشورهای است که معاهدات بین المللی حفظ حقوق اطفال ودفاع اززنده گی این قشر از جامعه را سالیان گذشته امضا نموده است ولی به دلیل اینکه نظم وقانون درجامعه حداقل درسالیان اخیر به صورت درست تطبیق نشده است هیچ گاه نه حکومت ونه هم دیگر نهاد ها حقوق اطفال را مرعات ننموده وهیچگاهی پای بند به قوانین بین المللی درمورد اطفال نبوده اند.
باگذشت زمان وپیشرفت جوامع وتغیرات درافغانستان که بدون شک خواسته ها وسطح زنده گی مردم متغیر شده است توقعات بلندرفته واطفال نیز نیاز به سهولت ها ی امکانات بیشتر زنده گی هستند ولی با تاسف که تقریبانیمی از اطفال افغانستان امروزحد اقل امکانات اولیه زنده گی را نداشته وبخاطر سپری نمودن زنده گی شان مجبوراند مشکلترین کارها راانجام دهند.
همان طورکه یاد آورشدیم حکومت افغانستان که هیچ کاری نتوانسته دربرابر اطفال انجام دهد تا این قشر جامعه به صورت محسوسی دررفاه وآسایش به تعلیم وتربیه خودشان بپردازند, درکنار آن نهاد ها انجوها وموسسات بین المللی که تحت نام دفاع ازحقوق وزنده گی اطفال طی چندین سال درافغانستان فعالیت دارند به عناوین مختلف ازنام اطفال کسب درآمدنموده وهیچ کمکی محسوسی رابرای این قشر انجام نداده اند.
این نهادها وموسسات متاسفانه تا امروزفقط هرگاه روزجهانی اطفال ویا برخی ایام رسمی دیگر فرا میرسد محفلی گرفته وبه صورت شعاری دم از دفاع ازحقوق اطفال زده وشکایاتی را مبنی بربد بودن وضعیت اطفال ارائه مینمایند.
بزرگترین نهاد بین المللی مدافع حقوق اطفال درافغانستان سازمان یونسف است که طی گردهمایی اخیر خودش که سالانه برگزارمی گردد از وضعیت بد بیش از سی درصداطفال افغانستان ابرازنگرانی نمود .
یونیسف طی گزارش سالانه خودش از رفتار بد برخی ازمردم وزورمندان با اطفال , استفاده آنان درکارهای طاقت فرسا , سو استفاده های جنسی ازاطفال ونداشتن امکانات وپایین بودن سطح زنده گی تعداد زیادی از اطفال افغانستان رانگران کننده خوانده وخواستارتوجه بیشتردرقبال این معظل شده است.
سوال اینجاست که حکومت افغانستان نوپا بوده وبنابه ادعاهای خودشان امکانات لازم برای حمایت صددرصد از اطفال رادراختیار ندارد وبزرگترین نهاد بین المللی حمایت ازاطفال یونیسف هم درگزارشات شان ابراز نگرانی نموده وخواهان توجه وکمک به اطفال هستند , پس کدام نهاد یا مرجعی بایدبه مشکلات عدیده اطفال افغانستان رسیده گی نماید؟
تعدادزیادی ازاطفال درافغانستان امروزبدلیل نداشتن سرپرست درخانواده مجبوربه کاردرجامعه هستند درصورتیکه باید اطفال همواره دررفاه بسربرده ومتوجه درس وتعلیم شان باشند.
درکناراین بخش ازوجوداطفال کسانی نیز درجامعه بدلیل نداشتن اقتصاد قوی ونیاز به درآمد مالی سواستفاده های جنسی نموده وبرخی ازاطفال راوامیدارند تا به تن فروشی بپردازند.
تکدی گری وگدایی نیز ازجمله حرفه های اطفال درافغانستان شده است که روزانه به آن مبادرت میورزند.
هزاران مشکل دیگرکه همه روزه اطفال جامعه ما بدان دست وگریبان هستند هشدار بزرگی است برای مردم وخصوصا" مسولین تا کوشش نمایند درمورد وضعیت اطفال بی سرپرست اقدامات قابل ملاحظه را انجام دهند وگرنه کم توجهی وبی توجهی به وضعیت اطفال باعث خواهد شد تا فردای افغانستان تیره وتاربوده وافرادی بی بندوبار و لوبالی تقدیم جامعه شده وانگاه است که مشکلات پدید آمده ازاطفال محروم امروزی غیر قابل کنترول خواهد بود. منبع : AJC
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر